Gimel

wędruję trudną trasą

czasem w górę

czasem w dół

czasem w skwarze

a innym razem w mrozie

w przemoczonych butach

wilgotnym ubraniu

ze zmarzniętą twarzą

odmrożonymi stopami

i dłońmi

odczuwając głód i pragnienie

padam wtedy na kolana

wołam o pomoc

i wtedy coś mnie szarpie

podnosi w górę

 pcha mnie do przodu

wręcz ciągnie

jest południe

słońce jest coraz wyżej

coraz mocniej świeci

i ja świecę

podniosłeś mnie z kolan